366 | Lemmy Kilmister

Ian Fraser Kilmister werd geboren op 24 december 1945  Burslem, Stoke-on-Trent, Verenigd Koninkrijk. Als tiener kreeg hij de bijnaam “Lemmy” waarschijnlijk omdat hij in zijn jeugd vaak gelde leende om te gokken hij zou dan gezegd hebben: “Lemme a quid” Kilmister groeide op,  op het Welshe eiland Anglesey. Zijn vader, een aalmoezenier bij de R.A.F., verliet het gezin toen Kilmister drie maanden oud was.

Lemmy werkte in de late jaren ’60 korte tijd als roadie voor Jimi Hendrix, waar hij veel leerde over touren en de muziekindustrie. Daarvoor en daarna speelde hij zelf in verschillende bands waaronder de The Rockin' Vickers en Sam Gopal, In 1971 werd hij bassist van de psychedelische spacerockband Hawkwind, hoewel hij tot dat moment nauwelijks bas had gespeeld. Zijn rauwe bassound maakte deel uit van hun succes, o.a. op de hit Silver Machine (waar Lemmy zong). In 1975 werd hij uit de band gezet nadat hij was gearresteerd voor drugsbezit,  een incident dat indirect leidde tot het ontstaan van Motörhead.

In juni 1975 richtte hij Motörhead op, genoemd naar een nummer dat hij kort voordat hij uit de band werd gezet voor Hawkwind had geschreven. De eerste bezetting van Motörhead bestond uit Lemmy (bas/zang), Larry Wallis (gitaar) en Lucas Fox (drums).
Na enkele bezettingswisselingen door de jaren heen was Kilmister als enige uit de oorspronkelijke bezetting overgebleven. De line-up, bestaande uit Kilmister, Phil Campbell (gitarist) en Mikkey Dee (drummer), bleef vanaf 1992 ongewijzigd.

Motörhead ontwikkelde een ruige mix van rock ’n roll, punk en speed metal. Lemmy speelde bas met veel distortion en akkoorden, meer als een ritmegitarist dan als traditionele bassist.

Belangrijke albums van Motörhead zijn:

• Overkill (1979)
• Bomber(1979)
• Ace of Spades (1980) – bevat de wereldwijde hit Ace of Spades
• No Sleep ’til Hammersmith (1981) – legendarisch live-album
• Orgasmatron (1986)
• 1916 (1991)
• Aftershock (2013)
• Bad Magic (2015) – laatste album

Lemmy overleed op 28 december 2015 op 70-jarige leeftijd, slechts twee dagen nadat bij hem een zeer agressieve vorm van kanker werd vastgesteld. Zijn dood betekende ook het einde van Motörhead, aangezien de band zonder hem niet verder wilde gaan.

De documentaire Lemmy (2010), geregisseerd door Greg Olliver en Wes Orshoski, volgt Lemmy ongeveer drie jaar lang en geeft een intiem portret van zijn dagelijkse leven, optredens, interviews en interacties met collega-muzikanten. De documentaire is o.a. te vinden op streamingdiensten.

Voor nog een nog vollediger beeld van Lemmy’s eigen woorden en herinneringen, dan is zijn autobiografie White Line Fever ook een aanrader.

Lemmy Kilmisterwerd gezien als een cult-icoon en een van de meest compromisloze figuren in de rockgeschiedenis. Hij inspireerde bands als Metallica, Guns N’ Roses, Dave Grohl en Slash, en werkte samen met artiesten als Ozzy Osbourne en Alice Cooper. Hij stond bekend om zijn excessieve levensstijl met drank, drugs en vrouwen, toch stond hij door veel collega’s bekend als beleefd, slim, humoristisch en een echte gentleman. Hij woonde jarenlang in Los Angeles, waar hij een vaste gast was in de beroemde bar Rainbow Bar & Grill.